|
» Wiadomości » Bezpieczeństwo mieszkańców Bogatyni warunkuje wiele czynników
Bezpieczeństwo mieszkańców Bogatyni warunkuje wiele czynników
Zanim ktokolwiek powie (szczególnie rajcowie i burmistrz) , że sprawa szeroko rozumianego bezpieczeństwa obywateli w gminie nie jest zadaniem samorządu, to powinien wcześniej uważnie przestudiować Ustawę z dnia 08.03.1990 o samorządzie gminnym (tekst jedn.Dz.U. Z 2001 r. Nr142 .poz1591.z późn.zm.) z której to jasno wynika, że samorząd gminny odpowiada za sprawy publiczne dotyczące życia mieszkańców w obrębie gminy. Mówiąc o bezpieczeństwie niesłusznie zawężamy ten problem do upiornych złodziei, wandali, chuliganów i ścigających ich, mniej lub bardziej skutecznie policjantów. Zapominamy, bądź też nie wiemy jakże często na nasze bezpieczeństwo wpływają także negatywne decyzje, zaniechania i urzędnicza roztropność osób odpowiedzialnych za poszczególne sfery publicznych obszarów. Do zadań własnych gminy należy zaspakajanie zbiorczych potrzeb mieszkańców. Wbrew pozorom, nie są to zadania błahe ani też łatwe. Jednak z uwagi na fakt, że zadaniom tym poświęca się mniej czasu w publicznej debacie w kontekście jakości, rzetelności i bezpieczeństwa spełniania zbiorczych potrzeb mieszkańców przez Administrację Samorządową w gminie, a przede wszystkim odpowiedzialność za codzienną egzystencję, bezpieczeństwo, edukację i rozwój obywateli, to tym bardziej należy zwracać na ten problem uwagę. Jeśli zatem termin ,,potrzeba" zdefiniujemy jako odczuwanie (stan emocji psychiczno -biologicznych) brak tego czegoś i dążenie do jego zaspokojenia, to będzie to punkt wyjścia do głębszych analiz przyczynowo skutkowych zwieńczonych solidną diagnozą i wiarygodnym programem naprawczym. Warto więc nadać temu wszystkiemu znacznie większy sens, by ustalić ostatecznie źródła istniejących zagrożeń i określić poziom bezpieczeństwa mieszkańców. Dla każdego z nas rodzaj zagrożeń i poczucie bezpieczeństwa może mieć różny wymiar, lecz wszystkie są one równie ważne w odniesieniu do zdrowia i życia, teraz i w przyszłości. Jeśli przyjmiemy do wiadomości , że zadaniem gminy jest zaspokojenie zbiorczych potrzeb mieszkańców między innymi w sprawie:
-ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, to czy społeczeństwo ma prawo domagać się od władz bezpiecznego usytuowania siłowników wiatrowych, bezpiecznych decyzji środowiskowych dla gromadzenia i przetwarzania niebezpiecznych odpadów, a także wiedzieć z jakimi mamy do czynienia zagrożeniami i czym ostatecznie mogą one skutkować ( Revita)? A nie wiemy
-gminnych dróg, ulic, mostów ,placów oraz organizacji ruchu drogowego; czy zatem stan dróg, brak wyraźnego oznakowania dla pieszych i zmotoryzowanych, pochyłe mosty z ograniczonymi możliwościami przemieszczania się matek z wózkami stanowią mniejsze zagrożenie i większy poziom bezpieczeństwa dla mieszkańców jak pojedynczy piwniczny złodziejaszek lub uliczny wandal? W mojej ocenie nie. Czy po pięciu latach od tragicznej powodzi możemy zapomnieć o jej skutkach? Nie- bo linia brzegowa nie jest bezpieczna, a ewentualna duża woda i to niekoniecznie taka wielka jak podczas powodzi - wyrządzi miastu i mieszkańcom szkody nie mniejsze od tych jakie już miały miejsce wcześniej.
-wodociągów i zaopatrzenia w wodę , kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymanie czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwianie odpadów, zaopatrzenie w energię cieplną, energię elektryczna i gaz; Warto więc spytać o stan wody, zagrożenia ze strony linii przesyłowych, oraz odór wydobywający się z kanalizacji ściekowej. Zresztą bez konieczności zadawania pytań władza powinna publicznie wyjaśnić problem realizacji zadania ,, niskiej emisji" w kontekście ochrony środowiska i ewentualnych restrykcji wobec mieszkańców i gminy.
-porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej w tym wyposażenie i utrzymanie gminnego magazynu przeciwpowodziowego; w tym względzie ocenę stanu bezpieczeństwa w gminie nie wystarczy sprowadzić wyłącznie do przyjęcia sprawozdania i analizy porównawczej ilości zdarzeń i interwencji straży pożarnej i policji danego okresu do roku poprzedniego. Zbyt mało jest informacji na temat przyczyn pożarów ( samozapłony, zły stan techniczny, obiektów, podpalenia itp.) Niewiele też wiemy na temat charakterystyk osób uczestniczących w rozbojach, kradzieżach i zwykłych awanturach. Dobrze jest takie informacje posiadać chociażby dlatego, że łatwiej jest formułować program profilaktyczny do konkretnego adresata by ograniczać przyczyny powstawania niepożądanych zdarzeń. Czy w związku z tym mieszkańcy gminy mogą spać spokojnie i czuć się bezpiecznie? Myślę, że nie.
Nie chciałbym pominąć szeregu innych istotnych zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy związanych z bezpośrednio z nimi samymi jak również z ich rodzinami, a które podlegają zbiorowemu zaspokojeniu przez lokalne władze w zakresie ochrony zdrowia; budownictwa mieszkaniowego; edukacji publicznej; kultury, cmentarzy gminnych; targowisk; pomocy społecznej; współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw; a przede wszystkim szeroko rozumianej edukacji publicznej bowiem wszystkie te zadania mają wpływ na zachowania i poczucie bezpieczeństwa obywateli. Te zadania pozostawiam pod ocenę radnych - członków komisji problemowych zajmujących się problematyką podniesionych zagadnień, oraz bezpieczeństwem w gminie. Ludzie z natury nie są źli. Człowiek nie rodzi się przestępcą , złodziejem, zboczeńcem , narkomanem , alkoholikiem , czy też wandalem. Osobowość i nasze zachowania kształtuje rodzina, szkoła, koledzy, przynależność, a także przyjęte i uznane wzorce i wartości. W ramach transformacji ustrojowej nawet najbardziej sprawni intelektualnie, zdawałoby sie kreatywni i przedsiębiorczy ludzie też mają problemy. Lęk , strach i depresje wywołane mobbingiem , nierównym i niesprawiedliwym traktowaniem w wyścigu ,, szczurów" niszczy ludzi, ich godność i poczucie bezpieczeństwa. Duży w tym udział także i samorządu, który tak naprawdę nie do końca jest świadom swych obowiązków i odpowiedzialności wobec obywateli. Sprowadzanie oceny poziomu bezpieczeństwa mieszkańców z położeniem akcentu na monitoring, oraz poprawę skuteczności wykrywania sprawców przez policję i straż miejską jest pójściem drogą na skróty, i mam wrażenie próbą odfajkowania tematu. Znacznie ważniejszym od stosowania represji jest prewencja i profilaktyka, co nie wyklucza tego pierwszego. Istotą takich działań powinno być przywracanie do normalności, a nie koniecznie izolacja. Do tego potrzebne są jednak konkretne programy, odpowiednie środki i specjaliści o profilu psychologicznym, socjologii, i terapeuci od uniezależnień. Osobiście jestem bardzo ciekaw, ile osób, lub rodzin udało się w ostatnim okresie przywrócić do normalności, tak by mogli oni samodzielnie i bez środków z OPS funkcjonować w społeczeństwie. Myślę, że być może kogoś to zainteresuje i podejmie rzuconą rękawicę. Warto też zbadać dogłębnie głośne i bulwersujące ostatnie wydarzenia związane z podpaleniami samochodów, by odpowiedzieć sobie na pytanie i zniwelować poczucie zagrożenia bezpieczeństwa mieszkańców, czy przyczyną takiego stanu rzeczy jest rodzący sie miejscowy terroryzm, działanie frustratów , czy też odwet lub zemsta zdesperowanych obywateli? Nie wszyscy mamy takie same potrzeby , ale poczucie bezpieczeństwa, to podstawa naszej egzystencji. Amerykański psycholog Abraham Maslow sklasyfikował potrzeby ludzi według hierarchii wartości w pięciu podstawowych obszarach:
potrzeby fizjologiczne ( tlen, jedzenie, picie, sen)
potrzeby bezpieczeństwa ( opieka, porządek prawny, praca, ochrona przed złem)
potrzeby przynależności ( rodzina, miłość, udział i zaangażowanie w społeczeństwie)
potrzeby uznania ( autorytet, prestiż, pozycja społeczna i zawodowa)
potrzeby samorealizacji ( pełna niezależność i swoboda wyboru celów i satysfakcji)
Dwie z pierwszych potrzeb uznaje się jako potrzeby niższego rzędu, przy czym wspinanie się na wyższe szczeble w hierarchii wartości jest możliwe dopiero po spełnieniu tych dwóch pierwszych podlegających zbiorowemu zaspokojeniu potrzeb przez państwo i samorząd. Trudno jest mówić o budowaniu autorytetu i wyeksponowanej pozycji społecznej nie posiadając bezpiecznego statusu materialnego, oraz braku poczucia przynależności do rodziny lub innego związku. Że nie wspomnę o samorealizacji, która to dotyczy znikomej części społeczeństwa pozostającego w autentycznej i całkowitej niezależności od sprawujących władzę. Takie sztuczki przynajmniej na czas kadencji udają się co niektórym radnym, parlamentarzystą i polityką których autorytet liczy się od dnia wyboru do zakończenia kadencji. Dla wielu mieszkańców ten obszar pozostaje wyłącznie w swerze marzeń i nadziei. Złoszczę się kiedy pytam znajomych jak się im żyje, a w odpowiedzi słyszę - modlę się Panie Zbigniewie, oby tylko nie było gorzej. Co może oznaczać, że w aktualnej sytuacji nie czują się Oni, ani zbyt komfortowo, a tym bardziej bezpiecznie. W latach 2003-2006 jako samorządowiec realizowałem wraz z szerokim spektrum współpracowników program pt. Zdrowa i bezpieczna gmina. Wystarczyło do tego programu zajrzeć, ewentualnie zmodyfikować go, ale i nie rezygnować chociaż by i dlatego , żeby dzisiaj nie wyważać dawno otwartych drzwi.
Zbigniew Szatkowski
|
|
